Albert van Leusen promoveerde bij Prof. J. Strating, en was net als zijn promotor een synthetisch chemicus pur sang. De ontwikkeling van synthesemethodologie in de heterocyclische chemie had zijn bijzondere aandacht. In 1972 leidde dit tot de ontwikkeling van het reagens tosylmethylisocyanide, TosMIC. Dit reagens werd bijzonder populair omdat daarmee efficiënt zowel oxazolidines, oxazolen, indolen, pyrrolen, thiazolen en triazolen kunnen worden gemaakt. De naar hem genoemde Van Leusen-reactie, voor de synthese van imidazolen, is nog steeds één van de meest efficiënte synthesemethoden voor deze klasse van verbindingen. De populariteit van TosMIC werd nog eens aanzienlijk versterkt door de toepassing in multicomponent-reacties, een veel gebruikte methode voor de ontwikkeling van medicijnen.

Ter nagedachtenis aan zijn promotor Prof. J. Strating, nam Van Leusen het initiatief tot de instelling van de Stratingprijs, een jaarlijkse prijs voor het beste colloquium (literatuurreferaat) in de masteropleiding Chemistry in Groningen. Ook was hij, ook na zijn emeritaat nog, jarenlang lid van het bestuur van het H.J. Backerfonds. Dit fonds ondersteunt studenten in de (organische) chemie in Groningen en is in chemisch Nederland vooral bekend door de Backer-KNCV prijs, de jaarlijkse prijs voor het beste proefschrift in de organische chemie in Nederland.

We herinneren ons Albert van Leusen als een aimabele man die veel aan de Scheikunde in Groningen